Από την αρχή. Έχεις αναφαίρετο δικαίωμα να πιστεύεις και να συμμερίζεσαι αναπόδεικτες ιδέες. Μπορείς να υιοθετείς τη γλώσσα και τις πεποιθήσεις μιας μειονότητας επειδή θέλεις να την στηρίξεις, ή επειδή είναι μόδα. Μπορείς να μιλάς για τον εαυτό σου στο ουδέτερο, να θεωρείς ότι υπάρχουν 110 διαφορετικές σεξουαλικότητες και πρακτικές, να αμφισβητείς ότι τα φύλα είναι δύο, αρσενικό/θηλυκό, μπορείς να αλλάζεις τις παλιές ταμπέλες με καινούργιες. Εντάξει. Όμως έχω το δικαίωμα, αναφαίρετο όπως το δικό σου να διαφωνώ και να αρνούμαι να υιοθετήσω την ορολογία και τις απόψεις σου. Τελεία.
Στον πυρήνα της, η πολιτική ορθότητα που μετεξελίχτηκε σε woke ιδεολογία προσπαθεί να επιβάλλει επιθυμητές νοητικές συμπεριφορές προσθέτοντας και αφαιρώντας λέξεις στη γλώσσα που μιλάμε. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε στον γραπτό και προφορικό λόγο εκφράζουν τις σκέψεις και τη συνείδησή μας. Τροποποιώντας και επεμβαίνοντας στο λεξιλόγιό μας επεμβαίνουμε διανοητικά, ηθικά και φιλοσοφικά στην αντίληψή του κόσμου.
Τα τελευταία χρόνια ή μάλλον τις τελευταίες δεκαετίες οι προοδευτικοί, οι διανοούμενοι και οι φοιτητές έχουν αποκοπεί εντελώς από την πραγματικότητα του καθημερινού ανθρώπου. Αυτή τη στιγμή η καινούργια ξύλινηγ γλώσσα που προσπαθούν να μας επίβάλλουν και κωδικοποιείται για να απλωθεί παντού ουσιαστικά σπάει τους δεσμούς της woke ιδεολογίας με την Πραγματικότητα. Κι όταν μια ιδεολογία διαρρυγνύνει τους δεσμούς της με την πραγματικότητα τότε σύμφωνα με τον Όργουελ πληρούνται οι απαραίτητες συνθήκες για την εμφάνιση του Ολοκληρωτισμού.
Δύο πρόχειρα παραδείγματα της νέας γλωσσικής ιδιολέκτου:
- Ανακοίνωση της Colour Youth (Κοινότητας Lgbtq Νέων Αθήνας) που σχετίζεται με την επίθεση που δέχτηκαν στα γραφεία της από την νεολαία της Χρυσής Αυγής τα μεσάνυχτα της 24ης Μαρτίου: «Δεν θα σας επιτρέψουμε να μας τρομοκρατείτε, είμαστε εδώ ενωμένΑ, δυνατΑ και περήφανΑ». https://tinyurl.com/h6zjztp
-«Την εμπειρία τ@ ως nonbinary άτομο κατέγραψε –και μετά το coming out- τ@ Quispe López»: Όπως εξηγεί, σε γενικές γραμμές, πρόκειται για έναν όρο-ομπρέλα, ο οποίος στον πιο απλό ορισμό του σημαίνει κάποιον του οποίου το φύλο δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως «άνδρας» ή «γυναίκα». Ωστόσο, υπάρχουν αναρίθμητοι τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να είναι nonbinary και τα nonbinary άτομα δεν χρειάζεται να μοιάζουν ή να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο για να ενσαρκώσουν τον όρο. «Μέσα στην ομπρέλα των nonbinary φύλων, τα genderqueer άτομα, οι Two-Spirit άνθρωποι, οι genderfluid φίλοι και άλλοι έχουν όλοι μια στέγη», αναφέρει και συμπληρώνει:«Ενώ nonbinary δεν ήταν πάντα ο όρος που αποκαλούσαμε τους εαυτούς μας, τα άτομα με ταυτότητες φύλου που αναπτύσσονται διαρκώς ήταν πάντα εδώ». https://shorturl.at/bEQX3
Διαβάζοντας το προηγούμενο απόσπασμα που αποτελεί ένα συνονθύλευμα ξένων όρων, κατηγοριοποιήσεων, ορισμών και επεξηγήσεων ομολογώ ότι δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Σύγχυση, διαχωρισμοί, καινούργια σεξουαλικά γκέτο, διαίρεση και μια τεχνητή γλώσσα που έχει τόση σχέση με την γλώσσα όση και η πατερίτσα με το πόδι.
Να σημειώσω εδώ ότι τα ουδέτερα άρθρα χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα εις βάρος της λογικής και της πραγματικότητας για να περιγράψουν άντρες και γυναίκες που αυτοαποκαλούνται non binary (μη δυαδικοί) απορρίπτοντας αντωνυμίες και άρθρα όπως αυτός/αυτή, της/του, ο/η και υιοθετώντας το άρθρο «το», (το Ελένη, το Κώστας). Στον αγγλοαμερικανικό κόσμο προωθούνται τα τελευταία χρόνια οι αντωνυμίες they/them, που λειτουργούν πέρα από το δίπολο «αρσενικό-θηλυκό» (he/him και she/her). https://shorturl.at/gqHPT
Η σύγχυση της νέας ιδιολέκτου δημιουργεί περαιτέρω σύγχυση γιατί το να προτιμάει κάποιος τις αντωνυμίες they/them δεν είναι συνώνυμο του να είναι non binary. «Οι αντωνυμίες περιγράφουν την ταυτότητα κάποιου – δεν την καθορίζουν». https://shorturl.at/ilnE3. Όποιος κατάλαβε καταλάβε. Εγώ όχι.
Ο καθηγητής Θεωρητικής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου Φοίβο Παναγιωτίδης μιλώντας για την προσπάθεια να επιβληθεί το ουδέτερο γένος είπε ότι: «αφενός σε επίπεδο χρήσης, η επιβολή του ουδέτερου γένους αντικειμενοποιεί ή εκνηπιώνει. Σκεφτείτε πόσο προσβλητικοί ή και κακοποιητικοί ακούγονται όροι όπως μεταναστά, αλβανά, πακιστανά και πόσο υποτιμητικό ακούγεται το να αναφέρεται κανείς σε κάποιο άτομο ως π.χ. "το καημένο": αμέσως του αρνούμαστε την ικανότητα για αυτενέργεια, σαν να είναι πράγμα ή νήπιο». https://shorturl.at/fglvM
Η ουδετεροποίηση της γλώσσας και η δημιουργία μιας ιδεολογικής ιδιολέκτου έχει και άλλη χρησιμότητα. Ξεχωρίζει «τους δικούς μας που βρίσκονται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» από τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών στις κοινωνίες που καταχωρούνται «στην λάθος πλευρά της Ιστορίας».
Αν έρθει μια κυβέρνηση και επιβάλλει στους πολίτες της την γλώσσα μιας ιδεολογίας, όπως συμβαίνει με την ιδεολογία του φύλου, θα λέγαμε ότι συμπεριφέρεται ως απολυταρχικό καθεστώς. Ή ως θεοκρατικό καθεστώς τύπου Ιράν ή ως αίρεση ή ως κινήμα θρησκευτικών πίστεων και πρακτικών τύπου Σαιεντολογία.
Η γλώσσα της «συμπερίληψης» που χρησιμοποιείται πλέον από κυβερνήσεις, ή σε διαφημιστικά μουστάρδας, που διδάσκεται με σεμινάρια σε δημοσίους υπαλλήλους, σε εταιρίες και πολυεθνικές και αποτελεί μια λέξη που χρησιμοποιεί κάθε σελέμπριτι της εποχής για να δείξει πόσο νοιάζεται για τις μειονότητες έρχεται να μας μάθει πώς να μιλάμε, πώς να σκεφτόμαστε, πώς να συμπεριφερόμαστε. Οι μαζορέτες της πολιτικής ορθότητας θεωρούν ιερή αποστολή τους να μας βγάλουν, όπως πιστεύουν από τις σπηλιές του σεξισμού, του λευκού προνομίου, του ρατσισμού και της κακοποιητικής γλώσσας.
Ο εξαναγκασμός να υιοθετήσει κάποιος αυτή την ιδιόλεκτο είναι το ίδιο με το να αναγκάσεις τους ανθρώπους να ενστερνιστούν πεποιθήσεις όπως «Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Αλλάχ και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης Του» ή Εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν είναι πλέον πολίτες μιας ελεύθερης κοινωνίας αλλά υπήκοοι ενός αυταρχικού ιδεολογικού συστήματος που εκπαιδεύονται στη «διαφορετικότητα» αποστηθίζοντας δόγματα, γλώσσα και συμπεριφορές που αντιβαίνουν στην ελευθερία τους.